آچار سیستانی ادویه است نه لوازم آچار!

آچار سیستانی یکی از ادویه‌های سنتی و قدیمی منطقه سیستان است. همانند خوراک و محصولات غذایی که بخشی از هویت هر منطقه و معرف فرهنگ غذایی آن‌ها است، ادویه نیز بخشی از ویژگی رژیم غذایی مردمان مختلف است. در این بین سرزمین سیستان همانطور که دارای ویژگی‌های خاص و البته نهفته است، دارای ادویه‌های منحصر بفردی می‌باشد. آچار یک ادویه محلی است که از ترکیب چندین ماده غذایی همانند گندم، پیاز، تخم گشنیز، زیره و … درست می‌شود. لغت آچار در فرهنگ دهخدا به معنای چاشنی و ترشی آمده است. از لحاظ ظاهری شکل استوانه‌ای با قطر زیاد و ارتفاع کم دارد. رنگ آن زرد تیره، دارای بافت خشک و شکننده و بوی آن شبیه به مخلوط ادویه‌جات است. سابقه تهیه آن در بین مردم سیستان همچون افسانه‌هایشان بسیاری طولانی است. این ادویه را در فضل تابستان که تمام مواد اولیه آن در بازار به راحتی یافت می‌شود، بیشتر تهیه می‌کنند. ادویه آچار را در تهیه بسیاری از غذاهای سنتی سیستان همانند آبگوشت و خورش استفاده می‌کنند، زیرا علاوه بر طعم مطبوعی که به غذا می‌دهد، خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. یکی از ویژگی‌های آچار این است که در گذشته و معمولا فصول سرد که موادی همچون پیاز یافت نمی‌شد از این ادویه به عنوان جایگزین آن استفاده می‌کردند.